Hoe weer te geven als je bent opgehouden met geven

Laatst bijgewerkt op 1 oktober, 2022

Gepost op

Dus… je geeft niet meer om iemand of wat dan ook. Dit is waarschijnlijk een gevolg van een depressie.

Depressie is een lelijk iets. Het slokt je vreugde op, holt je geluk uit en ontneemt je het vermogen om het volledige spectrum van je emoties te voelen.

Depressie verstikt alles wat het aanraakt, zowel positief als negatief. Mensen hebben de neiging zich op het positieve te richten omdat dat helder en glanzend is en goed voelt. Maar zelfs de afwezigheid van negatieve emoties kan een bitter verlies zijn.

“Ik hoor me verdrietig, overstuur, boos, blij, hoopvol, vreugdevol te voelen! Wat dan ook!”

In plaats daarvan krijg je alleen maar leegte en apathie, een gat waar die dingen horen te zitten.

En wat erger is, is dat je er na een tijdje gewoon niet meer om geeft.

Het voelt alsof het leven nu eenmaal zo is – uitdagend, pijnlijk, moeilijk, vol verlies en onrust. Mensen zijn vreselijk voor elkaar. Politici geven er niets om. De planeet is stervende.

De baas op het werk wil alleen maar prestaties en dat je meer lacht omdat je iedereen uitlacht. “Laat je problemen bij de deur!” zeggen ze… Bedankt. Daar ga ik meteen mee aan de slag. Alleen kan het me niet meer schelen.

Zo is het leven nu eenmaal. Toch?

Nou, nee.

Het leven kan uitdagend, pijnlijk en wreed moeilijk zijn, maar er zijn zoveel dingen die de moeite waard zijn om om te geven.

Verborgen in alle pijn, tragedie en belachelijkheid van het leven zitten heldere en briljante dingen die de moeite waard zijn om naar te zoeken. Maar je moet er wel om geven om ze te zoeken. Ze springen niet zomaar op en slaan je in het gezicht.

Hoe kun je weer om iets geven?

Zoek professionele hulp – altijd.

Het aanpakken van depressie en de hopeloosheid die ermee gepaard gaat zal waarschijnlijk niet op te lossen zijn door een paar artikelen op internet te lezen.

Het probleem met depressie is dat veel verschillende dingen het kunnen veroorzaken.

Het kan een bijwerking zijn van een medicijn of een ziekte, veroorzaakt door tijdelijke of permanente omstandigheden in je leven, genetica, trauma, verdriet, of de algemene toestand van je leven. Het kan ook ontstaan en verergeren door middelenmisbruik en alcoholisme.

De sleutel tot het ontrafelen van dit probleem is om uit te zoeken waar dat probleem in de eerste plaats vandaan komt.

Daarvoor is waarschijnlijk een gecertificeerde geestelijk verzorger nodig die je kan helpen je geest, je leven en je geschiedenis door te spitten om de wortel ervan te vinden.

Onverwerkte trauma’s zijn voor mensen een belangrijke bron van depressie en middelenmisbruik. En dat soort ernstig geestelijk werk kun je niet veilig zelf doen of via de informatie die je op internet vindt.

Gebruik je emotionele energie niet op aan de actualiteit.

Medelijden en empathie vermoeidheid zijn echte problemen waar veel mensen mee te maken hebben. Iemand kan maar zoveel geven voordat hij zijn interne gastank helemaal leeg laat lopen.

Er is veel om je zorgen over te maken met alle onrust van sociale onrechtvaardigheid, vreselijke nieuwsberichten en de angst, het verlies en de trauma’s die overal om je heen gebeuren.

Je kunt je gewoon niet de hele tijd om alles bekommeren en verwachten dat je een gezonde mentaliteit behoudt.

Nieuwsorganisaties helpen niet. Ze brengen veel schuine of bevooroordeelde berichtgeving die tot doel heeft emoties op te wekken bij hun kijkers. En de geleerden en commentatoren die ze regelmatig opvoeren hebben vaak zelf ook een emotionele invalshoek. Het is moeilijk om op de hoogte te blijven zonder zelf een enorme hoeveelheid emotionele energie te besteden.

De oplossing is om je aandacht voor de actualiteit en het nieuws te beperken. Ja, blijf wel op de hoogte, maar doe het op een beperkte manier uit een neutrale, onbevooroordeelde bron als je kunt.

We leven in een tijdperk met een 24/7 nieuwscyclus, maar onze hersenen zijn niet gebouwd om alle tragedies uit de hele wereld te verwerken. Zo zijn we gewoon niet geëvolueerd.

Schrijf je uit voor groepen op sociale media die verontwaardiging, negativiteit en slecht nieuws in stand houden.

Blokkeer of verwijder mensen die voortdurend praten over actuele gebeurtenissen uit je feeds.

Geef je geest en ziel de kans om uit te rusten, zelfs als dat betekent dat je even een pauze moet nemen van elektronica.

Concentreer je op het geven om Ă©Ă©n klein ding, en bouw daar dan op voort.

Het zal niet gemakkelijk zijn om meteen te springen in het geven om alle grote dingen die in je leven gebeuren. Sterker nog, misschien vind je dat helemaal overweldigend en onmogelijk om te doen.

Het is een beter idee om te beginnen met te proberen je om iets kleins te bekommeren. Of misschien heb je al iets kleins in je leven waar je om geeft en heb je dat gewoon over het hoofd gezien.

Een huisdier is een geweldige optie om je op te richten, omdat ze iets zijn waar je onvoorwaardelijk om kunt geven en van kunt houden. Je hoeft je geen zorgen te maken dat een huisdier je in de rug steekt of de louche dingen doet die mensen soms doen.

Een huisdier is iets waar je je liefde aan kunt geven, bezorgd om kunt zijn, en mee kunt opkrullen als je een beetje onvoorwaardelijke liefde nodig hebt.

Maar hé, misschien is een huisdier niet de juiste keuze voor jouw levenssituatie. Een plant kan een prima vervanger zijn.

Zorg voor een kleine kamerplant of een vetplant. Die vereisen over het algemeen niet veel onderhoud. Maar ze kunnen je toch helpen om bedachtzaam en aanwezig te zijn bij de verzorging ervan, door ervoor te zorgen dat ze netjes gesnoeid, bewaterd en bemest worden.

Je kunt een tomatenplant in pot overwegen. Die zijn niet moeilijk te verzorgen, en je krijgt er tomaten van!

Welk klein ding je ook vindt om voor te zorgen, concentreer je er een tijdje op. Gebruik dan, als je er klaar voor bent, de zorg die je ervoor voelt als opstapje om een ander ding te vinden om voor te zorgen, en dan nog een.

Ga langzaam te werk om jezelf en je emotionele output niet te overbelasten. Als je, nadat je bijvoorbeeld een derde of vierde ding hebt toegevoegd om om te geven, het moeilijk begint te vinden of de apathie weer binnensluipt, neem dan een stap terug van een van die dingen.

Doe dingen die je ooit die motiverende vonk gaven.

Pak een vel papier en een pen. Maak een lijst van tien dingen die je vroeger deed die je een vonk van motivatie gaven; dingen waar je ooit om gaf.

Het kan van alles zijn, van gezelligheid en tijd doorbrengen met je vrienden tot het doen van vrijwilligerswerk tot kunst tot lichaamsbeweging of wat dan ook, echt waar.

Bekijk de lijst en bedenk hoe praktisch elk van die dingen is om nu te volbrengen, gezien hoe je je voelt. Rangschik ze van meest naar minst praktisch.

Ga vervolgens de lijst af en probeer enkele van de verschillende activiteiten te doen.

Deze oefening kan genoeg zijn om de motiverende delen van je hersenen aan te wakkeren en wat zorgzaamheid te bevorderen. Het kan een uitdaging zijn om te doen, of je kunt echt geen zin hebben om iets te doen.

Toch zijn die gevoelens iets waar je gewoon doorheen moet duwen om te proberen wat van de voordelen te genereren van het doen van de activiteiten die je hebt opgesomd.

Stel wat doelen en ga ermee aan de slag.

“Het kan me gewoon niet meer schelen! Het kan me niet schelen om doelen te creëren of te halen!”

En dat is nu juist de reden waarom je er een paar moet maken en eraan moet gaan werken.

Motivatie is vaak niet iets dat zomaar uit je brein komt vallen. Soms moet je je eigen motivatie creëren door wat doelen te stellen om na te jagen en die dan na te streven.

De daad van het nastreven van een doel kan genoeg zijn om aan te wakkeren en wat zorgzaamheid te creëren, vooral wanneer je de resultaten van je inspanningen in de hand hebt om van te genieten.

Dit is ook een groot deel van discipline. Er zijn momenten waarop het nastreven van welk doel dan ook moeilijk is, omdat de motivatie kan afnemen als het werk vervelend wordt of je het einddoel uit het oog verliest.

Het stellen van kleinere doelen die je leiden naar je grotere doelen kan je dwingen om je te bekommeren om die stappen in het proces, die dan uitfilteren naar andere gebieden van je leven.

Bedenk wel dat je niet alle doelen die je stelt kunt bereiken. Soms zul je falen. Dat doet iedereen.

Maar als je faalt, probeer dan niet je handen in de lucht te gooien en uit te roepen: “Het kan me niet schelen!” Want weet je wat, als het je werkelijk niet kon schelen dat je faalt, dan zou je er ook niet door van slag raken.

Als je iets voelt als je faalt – ook al is het een negatieve emotie – dan is dat omdat je er wel om gaf. Neem die zorg en kijk waar je die in plaats daarvan op kunt overbrengen. Stel een nieuw, ander doel, of probeer een andere aanpak van je oorspronkelijke doel.

Het feit dat je zelfs dit artikel leest, laat zien dat je er genoeg om geeft om meer te willen geven .

Dat is je uitgangspunt; kijk nu waar je volgende stap toe leidt.

Sandra van den Berg
Over Sandra van den Berg

Sandra is erkend klinisch psycholoog en werkt sinds haar afstuderen aan de Universiteit Maastricht in 2010 in de geestelijke gezondheidszorg. Ze heeft ervaring in het werken met cliënten van alle leeftijden, en heeft een bijzondere belangstelling voor het werken met jongvolwassenen die worstelen om hun weg in het leven te vinden.

Sandra is een warme en meelevende clinicus die gelooft in het belang van het opbouwen van een sterke therapeutische relatie met haar cliënten. Ze gebruikt een integratieve benadering van counseling, waarbij ze gebruik maakt van verschillende theoretische benaderingen om haar werk af te stemmen op de individuele behoeften van elke cliënt.